– door Leo van Etten van de PvdA Alkmaar, verschenen in het Noordhollands Dagblad (april 2019)
Als geboren en getogen Pancrasser, mijn familie woont er nog altijd, ben ik vorige week vanuit De Rijp naar mijn geboortedorp gereden om de inloopavond georganiseerd door de gemeente Langedijk te bezoeken. Wat ik daar aantrof tartte alles. Fred Hoogendoorn beschreef het haarfijn in het NHD: “in het dorp heerst vertwijfeling. Een voorgekookt fusieproces, waaruit minachting voor de bewoners opstijgt”. De frustratie bij veel aanwezige Pancrassers liep steeds hoger op.
Gevoed door de krakkemikkige wijze waarop zij zijn betrokken bij het fusieproces en de halfbakken aankondiging van deze “informatieavond”. Burgemeester Kompier en wethouder Nieuwenhuizen schetsten een uitermate fraai beeld van de voordelen die de fusie met Heerhugowaard voor St. Pancras zou opleveren. Tegelijkertijd werd angst gezaaid door te zeggen dat het “dorpse karakter” verloren zou gaan bij een fusie met Alkmaar. Alkmaar als boosdoener!
Veel aanwezigen hadden maar een vraag: “waarom is ons niets gevraagd en zijn we niet gehoord”? En daarna:”wij zien niets in een fusie met Heerhugowaard, Alkmaar verdient onze voorkeur”. De Dorpsraad spreekt zich in dezelfde bewoordingen uit.
Wat is nu de realiteit?
St. Pancras is de laatste 30 jaar een verstedelijkte plattelandsgemeente geworden waar de historische tuinderscontext al lang is verdwenen. Met dorpse trekken en saamhorigheid, dat gelukkig nog wel. Geografisch ingeklemd tussen de nieuwe Alkmaarse stadswijken. Huiswaard, de Mare, de Daalmeer en de Vroonermeer, de oude tuindersgebieden ooit grotendeels behorend tot St. Pancras, zijn nu aangrenzende stadswijken. De dorpse sentimenten en de fysiek geografische argumenten van eind jaren ’80 om richting Langedijk te gaan zijn in 2019 volledig achterhaald. Bijna alles is nu op Alkmaar gericht: alle soorten van onderwijs, culturele/kunstsector,maatschappelijk/sociale diensten (b.v. het ziekenhuis), de commerciële diensten (werken in Alkmaar en inkopen doen in het centrum, Overstad of in de Mare) zijn om de hoek van de deur. De kinderen uit de Vroonermeer gaan naar de Paus Johannesschool,de Phoenix of Het Baken. Vrone en de tennisclub hebben bestuursleden en veel leden te danken aan de Alkmaarse wijken.
College van Langedijk denkt u nu echt dat het grote deel van de Pancrassers een samengaan met Heerhugowaard ziet zitten, terwijl hun dagelijkse realiteit een compleet andere is? Tel hierbij op dat zij zich na 1990 het “trappelend” van Langedijk hebben gevoeld. Leg het oor maar eens goed te luisteren in het dorp. Wordt dat met Heerhugowaard ineens beter?
Voordelig
Als voormalig raadslid in Graft-De Rijp en later in Alkmaar, heb ik de fusie met Alkmaar in 2015 van zeer nabij meegemaakt. Een succesvolle fusie die voor de voormalige gemeenten Schermer en Graft-De Rijp tot de dag van vandaag zeer voordelig is geweest. Uit onderzoek waarbij raadsleden en bewoners zeer nauw zijn betrokken,is dit gebleken. Alkmaar toont grote betrokkenheid met de kernen in het buitengebied is de ervaring. Dat gun ik de Pancrassers van harte.
Kom op, laat je horen, ga de barricaden op, het is nog niet te laat. Maak gebruik van jullie recht om zienswijzen in te dienen en echt gehoord te worden. Harry Waal van de PvdA verwoordde het goed in het NHD: “wie zijn wij om St. Pancras te dwingen als de inwoners in grote meerderheid bij Alkmaar willen horen”. Zo is het.
Leo van Etten, geboren en getogen in St. Pancras
Voormalig raadslid van Graft-De Rijp en Alkmaar
