Net als vrijwel alle dorpen en kernen in de gemeente Alkmaar, heeft ook Schermerhorn te kampen met toenemende vergrijzing en het verdwijnen van diverse voorzieningen. Met het sluiten van ’s Lands Welvaren verdween god niet alleen uit de Grote Kerk, maar ook een beetje uit Schermerhorn – na analogie van de schrijver Geert Mak.
En ondanks dat, merk je nog hoe sterk het gemeenschapsgevoel en de samenhorigheid in een dorpje als Schermerhorn is. Dit merk je niet alleen aan de energie van de inwoners om er samen de schouders onder te zetten, maar ook in de sterke identiteit die de dorpelingen hechten aan hun woonplaats. Als inwoner van De Rijp ben ik het gewend, maar ook in Schermerhorn groet men elkaar consequent op straat in het voorbijgaan. Je kent en helpt elkaar maar ook als buitenstaander ben je van harte welkom.
Na een kopje koffie maakten we een rondje door het dorp en liepen langs enkele locaties waar recentelijk positief nieuws over te melden was. Uiteraard was daar het nieuwe dak van de sporthal, maar ook het prachtige 18e eeuwse rijksmonument ’t Regthuysje dat vorig jaar met particulier geld van binnen en van buiten werkelijk schitterend is gerenoveerd. Het huisje is toegankelijk voor publiek en herbergt een prachtig volledig in hout opgetrokken interieur. Komt dat zien!
Blijdschap was er ook over de goedkeuring die wij als gemeenteraad eind september hebben gegeven voor de realisatie van een nieuw dorpshuis in Schermerhorn. In samenspraak met zowel inwoners als de dorpsraad is dit tot stand gekomen vanuit het idee dat een dorpshuis sterk bijdraagt aan de leefbaarheid en ook een ontmoetingsfunctie heeft.
Goh, wat een optimisme hoor ik u denken. Was er dan ook minder goed nieuws te melden? Jazeker, want ook in Schermerhorn was er sprake van achterstallig groenonderhoud op onder andere de begraafplaats, rondom de kerk en ander openbaar groen. Samen met collega Frits Jonk heb ik hier eerder politieke vragen over gesteld. Het gaat hierbij niet om het stimuleren van biodiversiteit, waar ik persoonlijk erg voorstander van ben, maar simpelweg om achterstallig of slordig onderhoud waardoor bijvoorbeeld de begraafplaats er rommelig bij ligt. Het zijn ogenschijnlijk kleine dingen, maar voor veel inwoners in de dorpen zijn dit signalen dat ze een beetje vergeten worden door de gemeente.
Op de terugweg van Schermerhorn naar De Rijp viel het mij weer op hoe slecht de staat van de dijkwegen rondom de Alkmaarse dorpen soms is. In 2019 is het beheer van deze wegen overgegaan van het Hoogheemraadschap Hollands Noorderkwartier naar de gemeente Alkmaar. Inmiddels blijkt dat er tientallen miljoen benodigd zijn in de komende 15 jaar om de kwaliteit van de wegen te verbeteren. Uit eigen ervaring, en ook uit de verhalen van bezorgde ouders die hun kinderen elke dag over deze wegen naar school in Alkmaar laten gaan, weet ik hoe gevaarlijk de slechte staat van de wegen kan zijn. Het is te hopen dat er snel duidelijkheid komt over de kosten en wanneer er gestart kan worden met onderhoud.
Mathijs de Boer
PvdA Alkmaar