OPINIESTUK: MOEDIG EN NIET TEVERGEEFS?
‘Moedig..maar vergeefs’ kopte het NHD vorige maand. Moedig dat twee Alkmaarders hun recht op inspraak gebruikten voor een hartverwarmend pleidooi om het oude Belastingkantoor alsnog in te zetten voor de (tijdelijke) opvang van asielzoekers. Vergeefs, omdat hiervoor geen politieke meerderheid bestaat in de Alkmaarse raad. Omdat ‘we’ eerder asielopvang boden in de Vluchthoef en aan de Robonsbosweg, en het ‘dus’ nu aan anderen is om een bijdrage te leveren. Uitentreuren is door tegenstanders gewezen op de bestuurlijke ‘belofte’ dat er geen asielopvang meer zou komen. Bovendien, zo is het argument, is in de Vluchthoef een zogenoemde tussenvoorziening voor statushouders (mensen met een verblijfsvergunning) gerealiseerd. Dit is zeker een goede ontwikkeling. Maar tegelijkertijd ook een invulling van de bestaande taakstelling huisvesting statushouders, en beperkt in omvang. Met andere woorden: het is geen substantiële bijdrage aan de acute crisis in de asielopvang.
Tussen toen en nu is er veel, en tegelijkertijd ook niets, gebeurd. In een ultieme poging uit de acute noodsituatie te komen, greep de voormalig staatssecretaris naar een onbeproefd machtsmiddel: de ‘aanwijzing’. Vier gemeenten werd opgedragen direct opvang te verlenen, in Alkmaar zou het COA de locatie aan de Robonsbosweg ‘gereed’ gaan maken voor opvang op een later moment. Partijen als VVD en OPA buitelden over elkaar heen om er schande van te spreken, en vonden dat het college maar naar de rechter moest stappen. Lang verhaal kort: de aanwijzing was geen echte aanwijzing omdat een nationale juridische grondslag ontbreekt, het COA was nog niet begonnen met verbouwen, en met de komst van een nieuwe staatssecretaris is het hele idee van een aanwijzing van tafel. Dus, zo volgt uit de brief van het college aan de Alkmaarse raad d.d. 13 januari 2022, is alles weer zoals het was. We leveren een bijdrage met de tussenvoorziening voor statushouders. En een toekomstvisie op asielopvang in de regio, waar de PvdA om had gevraagd en waar geen meerderheid voor bleek, is ook niet nodig. En door.
Voor het gemak lijkt te zijn vergeten dat het COA nog altijd kampt met tekorten. Niet aan geld, want de financiering is inmiddels op orde. Maar aan plekken. Zeker vanaf het tweede kwartaal, omdat dan veel noodopvanglokaties weer zullen sluiten, en ook juist ook voor kwetsbare groepen als alleenstaande kinderen. En blijkbaar worden de gemeentelijke ogen ook gesloten voor de berichten uit de huidige noodopvang, waaronder tenten en sporthallen: te koud, onhygiënisch, lawaaierig, geen rust om eventueel opgelopen trauma’s een plek te geven. Kinderen die niet eten van de stress en slecht slapen door de nachtmerries.
Blijven wij als stad in zo’n situatie nu echt zeggen: ‘nou, nu is het even de beurt aan een ander?’ Het lokaal bestuur heeft een verantwoordelijkheid om in samenwerking met de rijksoverheid bij te dragen aan een oplossing voor dit prangende probleem. Alkmaar kan dat ook doen, want er is een locatie die op korte termijn (weer) geschikt is om opvang te bieden tot er een betere permanente voorziening is. Ik denk dat daar bij de inwoners van Alkmaar voldoende draagvlak voor is. Het argument dat terugkomen op een eerder besluit het vertrouwen van de burger in de politiek schaadt, is hier juist niet aan de orde. Blijven vasthouden aan je eigen gelijk op basis van het verleden en miskennen van ontwikkelingen die nu om actie vragen: dat is precies waar burgers zo doorheen prikken. Het biedt juist vertrouwen om politiek lef te tonen en een standpunt te wijzigen als de situatie dat vraagt. Dat is pas moed. En dat is nooit tevergeefs.
Myrthe Wijnkoop #5 lijst PvdA Alkmaar 18 jan 2022
Persbericht d.d. 18 januari 2022:
PvdA: bij asielopvang blijkt proces belangrijker dan humanitaire oplossing
In reactie op de berichtgeving van het college op 13 januari jl. over de asielopvang en de ‘aanwijzing’ concludeert de PvdA teleurgesteld dat door de focus op procedurele afspraken en juridische discussies de menselijke maat uit het oog wordt verloren.
In de raadsmemo staat wat al bekend was: er is geen juridische grondslag voor de aanwijzing vanuit het rijk. Een aanwijzing die Alkmaar overigens ook niet heeft ontvangen. De nieuwe staatssecretaris heeft laten weten ook niet van plan te zijn met enige aanwijzing te komen. Het COA zou het oude belastingkantoor gaan verbouwen, maar heeft daartoe (nog) geen stappen gezet. Kortom, geen vuiltje aan de lucht. We gaan aan de slag met de huisvesting van statushouders en daarmee doen we genoeg. Geen toekomstvisie over asielopvang in onze regio, waar toch al geen meerderheid voor was, meer nodig. Juridische ingewikkeldheden opgelost en discussie gesloten.
Maar dan sluiten we dus ook onze ogen voor het feit dat het COA in 2022 nog altijd structureel gemeentelijke opvangplekken tekortkomt. In het 2e kwartaal al, omdat dan een aantal noodopvang locaties weer zullen sluiten. Voor alleenstaande kinderen (amv’s) is er nog altijd een nijpend gebrek aan plekken. Dus hoezo geen toekomstvisie meer nodig? Alsof dit vraagstuk magisch verdwijnt als je er niet meer over praat? Ondertussen zitten er nog altijd mensen, gezinnen op plekken die volslagen ongeschikt zijn voor verblijf langer dan een paar dagen, zoals sporthallen. Organisaties en hulpverleners vertellen over kinderen die niet eten van de stress en nachtmerries hebben, over de onrust en herrie ‘s nachts door alle trauma’s en herbelevingen, over het continue gevoel van onveiligheid en het gebrek aan privacy.
Zeker is het belangrijk dat Alkmaar constructief werkt aan de huisvesting van statushouders aan de Picassolaan. Maar voldoen aan deze taakstelling is sowieso iets wat de gemeente behoort te doen en draagt maar in beperkte mate bij aan een oplossing voor dit acute probleem. De PvdA Alkmaar is teleurgesteld in de houding van het college en de meerderheid van de raad en zal zich ook de komende jaren blijven inzetten voor menswaardige en solidaire oplossingen voor vluchtelingen.
